Święta to czas zatrzymania w wirze obowiązków, pracy, nauki i innych zajęć. Wykorzystajmy tę pauzę jak najlepiej.
Natłok myśli, nadmiar obowiązków sprawiają, że wpadamy w obłędny wir, a kręcąc się w koło nie można dojść do celu. Zatrzymajmy to szaleńcze koło, by ujrzeć prostą drogę. Będą na niej przeszkody - twarde kamienie i solidne skały. Pogódźmy się z nimi, nie walczmy stojąc w miejscu, depcząc po nich. Weźmy je na plecy i idźmy dalej, do przodu, by zebrać róże.❤
Niech to świąteczne zatrzymanie posłuży poznaniu, akceptacji i zrozumieniu siebie, swoich dzieci, współmałżonka... Podejdźmy do siebie i swoich bliskich ze spokojem i wielką miłością. Pielęgnujmy tę postawę w każdej chwili.
Chociaż w ten świąteczny czas nie uciekajmy od siebie i swoich bliskich, bo podczas ucieczki bardzo łatwo się zgubić...
I niech świąteczne przysmaki nie służą jedynie zaspokajaniu potrzeb cielesnych. Niech stanowią jeden z aktów (zaraz po wspólnym spędzaniu czasu, przytulaniu, rozmowach, poznawaniu siebie) dawania i brania miłości ... najlepiej takiej nieskończenie wielkiej.
Na koniec, dodaję życzenie/postanowienie dla siebie i męża. Niech diety, zwyczaje i styl bycia nie będą powodem podziałów w rodzinie. Jeszcze więcej zrozumienia, szacunku i akceptacji wyborów innych.
Niech ta skromna w wyglądzie, a bogata w smaku babka ze zdjęcia umili Wasze święta.
Wesołych Świąt!
Dominika.
Natłok myśli, nadmiar obowiązków sprawiają, że wpadamy w obłędny wir, a kręcąc się w koło nie można dojść do celu. Zatrzymajmy to szaleńcze koło, by ujrzeć prostą drogę. Będą na niej przeszkody - twarde kamienie i solidne skały. Pogódźmy się z nimi, nie walczmy stojąc w miejscu, depcząc po nich. Weźmy je na plecy i idźmy dalej, do przodu, by zebrać róże.❤
Niech to świąteczne zatrzymanie posłuży poznaniu, akceptacji i zrozumieniu siebie, swoich dzieci, współmałżonka... Podejdźmy do siebie i swoich bliskich ze spokojem i wielką miłością. Pielęgnujmy tę postawę w każdej chwili.
Chociaż w ten świąteczny czas nie uciekajmy od siebie i swoich bliskich, bo podczas ucieczki bardzo łatwo się zgubić...
I niech świąteczne przysmaki nie służą jedynie zaspokajaniu potrzeb cielesnych. Niech stanowią jeden z aktów (zaraz po wspólnym spędzaniu czasu, przytulaniu, rozmowach, poznawaniu siebie) dawania i brania miłości ... najlepiej takiej nieskończenie wielkiej.
Na koniec, dodaję życzenie/postanowienie dla siebie i męża. Niech diety, zwyczaje i styl bycia nie będą powodem podziałów w rodzinie. Jeszcze więcej zrozumienia, szacunku i akceptacji wyborów innych.
Niech ta skromna w wyglądzie, a bogata w smaku babka ze zdjęcia umili Wasze święta.
Wesołych Świąt!
Dominika.
Składniki na 4 małe babki do koszyczka lub 1 większą:
składniki suche:
1 szklanka mąki z samopszy lub orkiszu,
1/2 szklanki mąki z płaskurki lub orkiszu,
1/2 kakao lub karobu,
1/2 szklanki cukru kokosowego lub ksylitolu,
2 łyżeczki sody,
garść rodzynków,
garść orzechów włoskich,
składniki mokre:
1 szklanka wody,
1 1/2 łyżki octu jabłkowego,
3 łyżki domowej konfitury, dżemu, powidła (u mnie o smaku porzeczkowym),
1/3 szklanki rozpuszczonego oleju kokosowego lub rzepakowego.
Wykonanie:
Formę/y na babkę/i natłuszczamy i posypujemy mąką. Piekarnik nastawiamy na temperaturę 180 stopni (termoobieg). W jednej misce mieszamy składniki suche, w osobnej - mokre prócz oleju. Składniki mokre wlewamy do suchych. Dokładnie mieszamy. Na koniec dodajemy olej. Wykładamy masę do formy/ek. Pieczemy 35 minut. Smacznego!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz